əziz-ərköyün — sif. Naz nemət içində böyümüş, çox ərköyün. Əziz ərköyün qız. Əziz ərköyün övlad. – <Vahid> əziz ərköyün z. saxlanmış uşaqdır. İ. Hüseynov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tarxam — (Bakı, Salyan) 1. tərbiyəsiz. – Mən tarxam adam olseydım, atam məi dögərdi 2. ərköyün. – Tarxam adam oxıyaməz (Salyan) ◊ Tarxam olmağ (Salyan) – 1. ərköyün olmaq; 2. tərbiyəsiz olmaq, korlanmaq … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
nazlı — sif. Şivəli, qəmzəli, işvəli. Adətdir aşiqin nazlı yar ilən; Arasında belə çəm xəm olubdur. Q. Z.. Alagözlü, nazlı dilbər; Elindən xəbərin varmı? A. Ə.. // Ərköyün, ərköyün böyümüş. Nazlı qız. // Obrazlı təşbehlərdə. Bizə bu nazlı aləm görünərdi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bay — I (Qazax) xoşbəxt ◊ Bay olmax (Qazax) – xoşbəxt olmaq. – Səni görüm balaların bay olsun; – Pis adam bay olmasın II (Gəncə) ərköyün. – Kərim oğlunu çox bay böyüdür, sora munun zərəlini çəkəjəx’ … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
fırharı — (Salyan) ərköyün. – Zahirin balaları fırharıdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
firo:n — (Bakı, Salyan) ərköyün. – Kamil çox firo:ndu; – Uşağı gərəg firo:n saxlamıyasan (Bakı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
hərəllayı — (Salyan, Bakı) ərköyün. – Yaman hərallayı uşağ saxlıyırsan (Salyan) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
hüröyün — I (Qazax) sərt, yırtıcı. – Maşadıların iti hüröyündü, adamı görən kimi basmarrer II (Qazax, Tovuz) ərköyün. – Bu uşax çox hüröyün böyüyüf (Tovuz) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mandıx — (Qazax) 1. tənbəl 2. ərköyün … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sərfinaz — (Qafan, Şamaxı) ərköyün. – Sərfinaz bəsdənən uşağ yaramaz olır … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti